Benedykt XVI, do młodzieży o częstym czytaniu Biblii

[..]
Drodzy młodzi, zachęcam was, abyście dobrze po­znawali Biblię, trzymali ją w zasięgu ręki, aby była dla was niczym kompas wskazujący drogę, którą na­leży iść. Czytając ją, nauczycie się poznawać Chry­stusa. Św. Hieronim tak o tym pisze: «Nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa» (PL 24, 17; por. Dei verbum, 25).

Sprawdzoną drogą prowadzącą do zgłębiania słowa Bożego i delektowa­nia się nim jest:
lectio divina, stanowiąca prawdziwy i właściwy duchowy szlak, podzielony na etapy.

Od lectio, która polega na wielokrotnym czytaniu jedne­go fragmentu Pisma Świętego i na odkrywaniu jego zasadniczych elementów,

przechodzi się do meditatio, będącej niczym duchowy przystanek, kiedy du­sza zwraca się do Boga, starając się pojąć to, co Je­go słowo mówi nam dzisiaj na temat konkretnego życia.

Potem ma miejsce oratio, w czasie której pro­wadzimy bezpośrednią rozmowę z Bogiem,
i tak do­chodzimy na koniec do contemplatio, pomagającej nam zachować wrażliwość serca na obecność Chry­stusa, którego słowo jest «lampą, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda po­ranna wzejdzie w waszych sercach» (2 P 1, 19).

Czy­tanie, studiowanie i rozważanie Słowa powinny następnie znaleźć wyraz w życiu, odznaczającym się konsekwentną wiernością Chrystusowi i Jego nauce.

Św. Jakub napomina: «Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukujący­mi samych siebie. Jeżeli bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do męża oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, ja­kim był. Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności, i wytrwa w nim, ten nie jest słucha­czem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo* (Jk 1, 22-25). Kto słucha słowa Bożego i nieustannie do niego się odwołuje, buduje swoje życie na moc­nym fundamencie. « Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z czło­wiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale» (Mt 7, 24) — nie złamią go przeciwności.

Budować życie na Chrystusie, przyjmując z rado­ścią Jego słowo oraz realizując Jego nauczanie — ta­ki powinien być wasz program, młodzi trzeciego ty­siąclecia! Musi nastać nowe pokolenie apostołów, obierających za swój fundament słowo Chrystusa, zdolnych odpowiadać na wyzwania naszych czasów i gotowych wszędzie głosić Ewangelię. O to prosi was Pan, do tego zachęca was Kościół, tego od was ocze­kuje świat, nawet jeżeli o tym nie wie! [..]