„Ucieczka do Egiptu” – fresk Giotto di Bondone, 1303-1306, Kaplica Scrovegnich w Padwie, Italia 

Dzisiejsza Ewangelia opisuje dramat ucieczki Świętej Rodziny do Egiptu. to musiało się wydarzyć, aby spełniło się proroctwo Ozeasza: „Z Egiptu wezwałem mojego Syna”. bo tak jak Mojżesz wyprowadził naród wybrany z niewoli egipskiej, tak teraz Chrystus wyprowadza na z niewoli grzechu. Towarzyszy temu wielki zło i niesprawiedliwość: „W Rama usłyszano krzyk, płacz i wielki lament. Rachel opłakuje swoje dzieci”. Czy my słyszymy dzisiaj ten krzyk? Krzyk dzieci z klinik aborcyjnych? Czy jest on słyszany w naszych sercach? Historia dzieci betlejemskich nie skończyła się. Ona dzieje się wciąż na naszych oczach. Nie pozwalajmy na to, pomagajmy tam, gdzie możemy i w ten sposób, jaki możemy. 

Jezu, niech Twoje światło rozświetli nasze  życie i wzmocni naszą wiarę. 

Anioł ukazuje się Józefowi i mówi mu, aby uciekał z Maryją i Dzieciątkiem do Egiptu. „I poszedł Józef według słowa anioła […] A było z Józefem trzech chłopców, a z Maryją dziewczynka, którzy wyruszyli z nimi podróż”  

Scena, jedna z najsłynniejszych w cyklu, jest w całości zawarta w piramidzie geometrycznej określonej przez skałę w centrum w tle. Na centralnej osi tej geometryczno-przestrzennej definicji Maryja i Dzieciątko również tworzą piramidalną kompozycję. Dramat świętej historii i wdzięk narracji są doskonale zrównoważone. Górska sceneria i drzewa są namalowane w jasnych lub ciemnych tonach, w zależności od tego, czy znajduje się w cieniu, czy w świetle. 

„Rzeź niewiniątek” – fresk Giotto di Bondone, 1303-1306, Kaplica Scrovegnich w Padwie, Italia 

Nie mogąc schwytać Trzech Króli, Herod wysyła żołnierzy do Betlejem, aby zabili wszystkie dzieci poniżej dwóch lat. Król Herod obserwuje rzeź dzieci z loggii. Świątynia na planie ośmiokąta po prawej stronie, być może będąca przedstawieniem kościoła San Francesco w Bolonii, jest symboliczną aluzją do męczeństwa i kultu Świętych Młodzianków. W rzeczywistości odkrycie relikwii związanych ze Świętymi Młodziankami w bazylice Santa Giustina w Padwie (1053) doprowadziła do rozwoju kultu, który był szczególnie ważny w mieście w średniowieczu.