„Chrystus wśród uczonych” – fresk Giotto di Bondone, 1303-1306, Kaplica Scrovegnich w Padwie, Italia 

Centrum życia Świętej Rodziny stanowi Bóg. Najważniejsze dla nich jest całkowite posłuszeństwo Bogu. To oczywiste, że dla Jezusa posłuszeństwo Ojcu jest ważniejsze od posłuszeństwa ziemskim Rodzicom. Jezus w świątyni, zajmujący się sprawami Ojca jest dla na przykładem, bo i w naszym życiu, w naszych rodzinach Bóg powinien być na pierwszym miejscu. Wszystko powinno być skierowane ku Ojcu. Kiedy rodzina jest „Bogiem silna”, wówczas jest miejsce na wzrost „w łasce u Boga i u ludzi”. Łatwiej pokonać wszelkie trudności, kiedy jesteśmy posłuszni Ojcu, kiedy stale jesteśmy obecni w tym, co jest Ojca. 

Ojcze, proszę Cię dzisiaj za wszystkie rodziny, a szczególnie za moją, abyś Ty był w nich najważniejszy. 

Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami (Łk2 46-47)

Malarz przedstawił scenę w świątynnym pomieszczeniu z arkadami. Jezus siedzi pośrodku, a po obu stronach siedzą – po pięciu – zasłuchani mędrcy. Wszyscy ubrani są w długie szaty z kapturami na plecach. Ich twarze zdradzają zdumienie mądrością dwunastolatka. Postać małego Jezusa wyróżnia się dzięki swojej czerwonej szacie i aureoli.
Z lewej strony widać postaci Józefa i Marii w błękitnym odzieniu. Matka robi typowy gest osoby odnajdującej dziecko, wyciągając ku Chrystusowi swoje dłonie. Józef, bardziej powściągliwy, podnosi jedynie prawą dłoń, wskazując na syna.