„Madonna z Dzieciątkiem”, Sailko, ok. 1400 r, Katedra w Lucca, Włochy

Bóg stał się prawdziwym człowiekiem, narodzonym z Niewiasty. Przez obrzezanie został widzialnie włączony do ludu wybranego, aby wypełnić Stare Przymierze i dać początek Nowemu, które obejmuje wszystkich ludzi. Nadano Mu imię Jezus, które oznacza: ’Bóg zbawia’. Tego imienia nie wybierali Jego Matka ani ziemski Opiekun, św. Józef. Zostało nadane przez Boga i wskazuje na Jego tożsamość i misję. Od tego imienia biorą początek moja tożsamość i misja. Bo ich źródłem jest nie fakt narodzin, lecz przede wszystkim przyjaźń z Jezusem, zainicjowana przez chrzest. Zaczyna się kolejny rok tej przyjaźni. Razem z Maryją odczuwam bliskość Jezusa, zwracając się do Niego z miłością, po imieniu. Od Maryi uczę się, jak ta bliskość staje się codzienna i owocna.    

Napełnij, Panie, moje serce pokojem, abym mógł promieniować na tych, których postawisz na mojej drodze. Maryjo, Matko Pokoju, wstawiaj się za mną!