Parafia pw. Św. Bartłomieja w Starym Bojanowie leży na prawym brzegu doliny Samicy na wys. 75-90 m n.p.m., ok. 4 km na wschód od Śmigla (woj. Wielkopolskie), liczy około 1800 mieszkańców. Stare Bojanowo pod względem administracji kościelnej położone jest w dekanacie śmigielskim, który leży w granicach archidiecezji poznańskiej. W skład parafii pw. Św. Bartłomieja wchodzi całe terytorium wsi Stare Bojanowo, kilka rodzin z Olszewa oraz od 1 marca 2004 roku Parsko – folwark.

Na terenie parafii znajdują się dwie świątynie, które dla tutejszych mieszkańców są nie tylko miejscem kultu religijnego, ale również księgą dziejów parafii.

Obecny budynek kościoła parafialnego pw. Św. Bartłomieja, Kościół parafialny pw. św. Bartłomieja Apostoła. który mieści się na ulicy Głównej 33 zbudowany został w stylu neogotyckim w 1849 roku, a murowaną wieżę dobudowano w 1900 roku. Jest to budowla jednonawowa z wieżą w fasadzie, posiada trójboczne prezbiterium z neogotyckim sklepieniem, okna ostrosłupowe z witrażami; wieża jest zwieńczona hełmem, posiada dzwon neogotycki. Kościół nie posiada zabytków. Można w nim znaleźć godne uwagi pamiątki z przeszłości.

We wnętrzu znajdują się fragmenty dekoracji ołtarza z początku XVIII wieku. Z rzeźb na uwagę zasługują dwa późnobarokowe aniołki z ok. XVII wieku, krucyfiks z początku XIX. Dwa relikwiarze w stylu regencji z II ćw. XVIII w. trybowane z blachy miedzianej. Prezbiterium zamknięte trójboczne, zakrystia od południa, kruchta od północy. Okna ostrołukowe, w oknach prezbiterium znajdują się witraże. Warto też zwrócić uwagę na naczynia liturgiczne a wśród nich kielich z czaszą z około połowy XVII w., kielich z nodusem i stopą z II połowy XVIII w. oraz kociołek do wody święconej, mosiężny z przełomu XVIII i XIX wieku. Natomiast z szat liturgicznych należałoby wymienić ornaty: dwa białe, dwa czerwone i jeden zielony z tkanin z II połowy XVIII w.

W użytkowaniu parafii jest również drugi kościół pw. Św. Teresy mieszczący się na ulicy Głównej 64. Świątynie ta została przejęta w administrowanie przez parafię rzymskokatolicką po zborze Ewangelicko – Unijnym w 1945 roku. Na własność parafia otrzymała tę świątynię w 1989 roku. Budynek kościoła filialnego został zbudowany w 1905 roku w stylu neogotyckim, na podmurówce z ciosów kamiennych, a poświęcił go 2 listopada 1908 r. superintendent z Poznania dr Johannes Hesekiel. Jest to budowla jednonawowa z węższym i niższym od nawy prezbiterium, wieża zbudowana jest z hełmem w stylu neobarokowym. Przed kościołem rośnie klon pospolity o obwodzie 265 cm i wys. ok. 18 m oraz dąb szypułkowy o obwodzie 345 cm i wys. ok. 18 m.

W 2003 roku dokonano przebudowy prezbiterium kościoła pw. Św. Teresy, tak aby spełniało wymogi liturgiczne soboru Watykańskiego II. Remont objął: wykonanie nowej marmurowej posadzki, witraża oraz płaskorzeźby, renowację figury Pana Jezusa, wykonanie z drewna dębowego ołtarza, ambony, krzyża, seadile oraz ołtarzy bocznych. Odrestaurowano również zabytkowe malowidła na suficie świątyni.

Cmentarz parafialny w Starym Bojanowie powstał prawdopodobnie wraz z powstaniem pierwotnego kościoła parafialnego i jest ulokowany wokół świątyni Św. Bartłomieja. Powierzchnia cmentarza wynosi 0,30 ha znajduje się tu współczesne nagrobki z I i II połowy XX w. Cmentarz jest otoczony ażurowym murem ceglanym.

W zachodniej części cmentarza, znajduje się kapliczka. Murowana, otynkowana, kryta dachówką, w niej kamienna rzeźba Pana Jezusa wysokość ok. 1,5m.

Plebania zbudowana została w początkach XX wieku kalenicowa, murowana, otynkowana, parterowa z użytkowanym poddaszem, nakryta dachem dwuspadowym, dachówką.

Przy skrzyżowaniu ul. Głównej i Dworcowej znajduje się przydrożna kapliczka, która została wzniesiona na Jubileusz 2000-lecia narodzenia Syna Bożego jako wotum wdzięczności za przyjście Mesjasza – Zbawiciela Świata. Podstawa kapliczki jest murowana, część drewniana wykonana z drewna dębowego. W jej centralnej części za szybą, wizerunek Matki Najświętszej z Dzieciątkiem, a niżej biały różaniec ze sztucznych pereł. Całość przyozdobiona jest białymi i czerwonymi kwiatkami i oświetlona blaskiem żarówek. U stóp kapliczki tli się mały promyk światła z Betlejem. Na części murowanej umieszczony jest znak jubileuszowy.

Przy ulicy Głównej 73 znajduje się figura przydrożna. Na nowszej kolumnie wys. ok. 2,8 m stoi rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem (z XIX w.), kamienna, wys. ok. 1,2 m.

We wsi znajduje się kapliczka przydrożna, wzniesiona w 1862 roku. Słupowa murowana, otynkowana. W prześwicie znajduje się metalowy krucyfiks. Na cokole jest data 1862 i monogram AW JW.

Na ogrodzie przy probostwie znajduje się krzyż, postawiony 14 czerwca 2008r.