Proboszczowie, którzy pracowali w naszej Parafii:

Ks. Piotr Kufliński (2010 –  )

Ks. Paweł Morasz (2002 – 2010)

Ks. Paweł Morasz ur. 1961r., pochodzi z Rogalinka. Po maturze, którą złożył w 1980 roku w Poznaniu przez 2 lata pracował w Przedsiębiorstwie „Dom Książki”. W 1982 roku wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu, święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. Arcybiskupa Jerzego Stroby 20 maja 1988r. Jako wikariusz pracował w następujących parafiach: 1988 – 1990 – pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Kostrzynie Wielkopolskim, 1990 – 1993 – pw. świętych Aniołów Stróżów w Poznaniu, 1993 – 1999 – pw. Świętego Krzyża w Szamotułach, 1999 – 2002 – pw. św. Józefa w Lesznie.

W roku 2005 wprowadził cotygodniową sobotnią adorację Najświętszego Sakramentu. Jesienią 2006r. zawiązała się grupa kilkunastu mężczyzn, którzy prze laty pełnili służbę ministrancką. Z tej grupy w 2008 roku ks. Arcybiskup Stanisław Gądecki mianował dwóch Nadzwyczajnych Szafarzy Eucharystii. W 2006 r. rozpoczęła się akcja Parafialnego Czytania Pisma Świętego. W 2007 r. z inicjatywy młodzieży powstała parafialna strona internetowa. W 2008 r. powstała męska Róża Żywego Różańca. Jeśli chodzi o działalność materialno – remontową to należy wspomnieć remont probostwa 2003r., generalny remont kościoła św. Teresy 2003 – 2007 ( nowy ołtarz, ołtarze boczne, ambonę, krzyż i witraż w prezbiterium, płaskorzeźbę przy tabernakulum, posadzkę, malowanie, ogrzewanie, dzwon, rynny i okna zewnętrzne) 2005 r. – rozbiórka części zabudowań gospodarczych. 2007r. – ufundowany nowy sztandar dla Żywego Różańca, 2008r. – nowy krzyż przy probostwie oraz generalny remont domu katechetycznego (dach, elewacja zewnętrzna, instalacja elektryczna, malowanie, posadzka i wyposażenie) 2009r. – nowe ogrodzenie wokół probostwa i domu katechetycznego. 2009r. – rozpoczęcie prac związanych z poszerzeniem cmentarza parafialnego. 2010r. – brama i chodnik do kościoła św. Bartłomieja i na cmentarz.

Dekretem z dnia 31 lipca mianowany proboszczem parafii pw. Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana w Czarnkowie.

ks. Tomasz Morasz (1996 – 2002)

Ks. Tomasz Morasz ur. 1957r., pochodzi z Rogalinka. Po ukończeniu Technikum Łączności w Poznaniu wstąpił w 1978 roku do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego. Święcenia kapłańskie otrzymał 24.05.1984 roku w Katedrze Poznańskiej. Jako wikariusz pracował w parafii: pw. św. Marcina w Kępnie (1984-1986), pw. Miłosierdzia Bożego w Poznaniu (1986-1994) oraz pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Nowym Tomyślu (1994-1996). W latach 1996-2002 był proboszczem parafii pw. św. Bartłomieja w Starym Bojanowie.

Podczas pracy duszpasterskiej ks. Tomasz Morasz w 1998r. przeprowadził prace remontowo – renowacyjne w kościele św. Bartłomieja (elewacja zewnętrzna, odnowienie ołtarzy i malowanie wnętrza świątyni), w 1999r. ułożono kostkę brukową wokół kościoła św. Bartłomieja i nowy chodnik w ogrodzie probostwa. 20 lutego 2000r. założył Parafialny Chór „Jubileuszowy”, natomiast 11 września 2000r. Scholę Dziecięcą. Z inicjatywy ks. proboszcza 24 grudnia 2000r. została postawiona i poświęcona na posesji p. Urszuli Dudziak – przydrożna kapliczka. W 2001r. przeprowadził remont wieży kościoła św. Teresy i przygotował plany remontu wnętrza kościoła. Przeprowadził też remont probostwa (malowanie, nowe okna i instalacja gazowa). Organizował „Wakacje z Bogiem” dla dzieci i ministrantów w Wieleniu i Zaniemyślu.

25 października mianowany proboszczem parafii pw. św. Józefa w Lesznie, a 1 lipca 2009r. objął parafię pw. Chrystusa Dobrego Pasterza w Poznaniu.

ks. Stanisław Pietraszek (1991 – 1996)

Ksiądz Stanisław Pietraszek – ur. 15.02.1953 r. w Lamkach koło Ostrowa Wielkopolskiego. Tam też uczęszczał do Szkoły Podstawowej W 1968 roku rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie w 1972 roku złożył egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Ducownego w Poznaniu. Święcenia kapłańskie przyjął 20 maja 1978 r. w Katedrze Poznańskiej. Jako wikariusz pracował kolejno w następujących placówkach: Zaniemyśl, Kępno, w Poznaniu w parafii Bożego Ciała oraz w Chodzieży.

Z dniem 1 lipca 1991 roku ks. Stanisław Pietraszek powołany został n pierwszą samodzielną placówkę do Starego Bojanowa, gdzie przez wszystkie lata swojej posługi duszpasterskiej cieszył się ogromną sympatią i poparciem parafian. W czasie pobytu w Starym Bojanowie ks. Stanisław Pietraszek dużo czasu poświęcił trosce o świątynie parafialne. W obydwu kościołach wymieniona została aparatura radiofonizacyjna i instalacja elektryczna, dokonano montażu ogrzewania. Z powodzeniem kontynuował prace remontowe przy kościele Św. Bartłomieja: odmalowano jego wnętrze, odwilgocono go oraz dokonano gruntownego remontu zakrystii. Niezbędne prace wykonano również w kościele Św. Teresy i przy dojściu do niego. Osuszono cmentarz i zakupiono chłodnię do domu pogrzebowego.

Z dniem 1 grudnia 1996 r. ks. Stanisław Pietraszek powołany został do objęcia parafii w Drobninie, gdzie pełni posługę do dnia dzisiejszego.

ks. Zygmunt Lewandowski (1987 – 1991)

Ksiądz Zygmunt Lewandowski – ur. 30.03.1949 roku w Koziegłowach koło Poznania. Był jednym z siedmiorga dzieci Ludwika i Henryki z domu Szczepaniak. Szkołę Podstawową ukończył w 1963 roku i rozpoczął dalszą naukę w IV Liceum Ogólnokształcącym w Poznaniu. W latach 1967 – 1974 odbywał studia w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu. W październiku 1968 roku powołany został do wojska. Dwa lata służył w jednostce kleryckiej w Bartoszycach w woj. olsztyńskim. W 1970 roku powrócił do seminarium i kontynuował dalszą naukę. Na zakończenie piątego roku studiów obronił pracę magisterską z liturgiki i otrzymał stopień magistra teologii. Święcenia kapłańskie przyjął w Poznaniu w dniu 24 maja 1974 roku z rąk abpa Antoniego Baraniaka.

Jako wikariusz pracował w następujących placówkach: Przeźmierowo, Przemęt, Poznań – parafia pw. Św. Jana Vianney’a. W tych placówkach ks. Zygmunt Lewandowski sprawował funkcję opiekuna służby liturgicznej ołtarza, organizował szkolenia dla lektorów, prowadził rekolekcje dla ministrantów diecezji poznańskiej. Organizował również liczne obozy i wyjazdy rowerowe dla tych grup.

Z dniem 1 sierpnia 1987 roku ks. Zygmunt Lewandowski powołany został na pierwszą samodzielną placówkę do Starego Bojanowa, gdzie zyskał sympatię mieszkańców i cieszył się ich zrozumieniem. Z jego inicjatywy powstał „Żywy Różaniec”, Parafialna Rada Młodych oraz Krucjata Eucharystyczna. Sprawował opiekę nad służbą liturgiczną ołtarza. W czasie pobytu w tutejszej parafii dużo czasu poświęcił trosce o świątynie parafialne. Przystąpił do licznych prac remontowych przy obydwu kościołach m.in. dokonał remontu dachu kościoła Św. Bartłomieja, przeprowadzono w nim renowację witraży, założono nowe nagłośnienie w kościele Św. Teresy, który dzięki jego staraniom parafia otrzymała na własność. Wiele troski wymagały również budynki będące w posiadaniu parafii, które po przeprowadzeniu niezbędnych remontów i modernizacji zaadoptowano na dom pogrzebowy i salki katechetyczne.

Z dniem 1 lipca 1991 roku ks. Zygmunt Lewandowski powołany został do objęcia parafii pw. Św. Wawrzyńca w Koźminie, gdzie pracuje do dziś.

ks. Andrzej Szczeszyński (1983 – 1987)

Ksiądz Andrzej Szczeszyński – ur. 29.12.1946 roku w Poznaniu, jako syn Zygmunta i Heleny z domu Zaporowska. Do Szkoły Podstawowej uczęszczał w Poznaniu. Egzamin dojrzałości zdał w 1965 roku w VI Liceum Ogólnokształcącym im Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. W tym samym roku rozpoczął studia w Arcybiskupim Seminarium Duchownym i Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. Sakrament kapłaństwa przyjął 20 maja 1971 roku w Katedrze Poznańskiej z rąk abpa Antoniego Baraniaka.

Odtąd kolejno pracuje jako wikariusz – współpracownik na następujących placówkach: Wonieść, Kiekrz, Skalmierzyce, Lwówek, Murowana Goślina, Międzychód i Krotoszyn.

Z dniem 20 lutego 1983 roku zostaje powołany na stanowisko proboszcza parafii w Starym Bojanowie. W czasie pobytu na tutejszej placówce ks. Andrzej Szczeszyński poszerzył cmentarz parafialny oraz rozpoczął kapitalny remont wieży kościoła Św. Bartłomieja.

W 1987 roku zostaje przeniesiony na drugą samodzielną placówkę proboszczowską do Wielowsi, w dekanacie koźmińskim, wówczas jeszcze w granicach archidiecezji poznańskiej dziś natomiast archidiecezji kaliskiej, gdzie pozostaje do chwili obecnej.

ks. Jan Gronkiewicz (1975 – 1983)

Ksiądz Jan Szczepan Gronkiewicz urodził się 25 grudnia 1925 r. w Obornikach Wlkp. Rodzice: ojciec Józef i matka Karolina z d. Drabik. W chwili wybuchu II wojny światowej miał ukończoną 7-klasową szkołę podstawową w Obornikach. Tam też przebywał podczas okupacji pracując jako murarz. Po wojnie uczył się w Ogólnokształcącym Gimnazjum w Obornikach, potem kontynuował naukę w Liceum dla Dorosłych Związku Nauczycielstwa Polskiego w Poznaniu, gdzie w dniu 19 lutego 1948 r. zdał egzamin dojrzałości.

W październiku 1948 r. rozpoczął studia w seminarium duchownym w Gnieźnie. Po czteroletnich studiach teologicznych w Poznaniu ks. Jan otrzymał święcenia kapłańskie w farze poznańskiej z rąk ks. biskupa Franciszka Jedwabskiego, w dniu 27 maja 1954 r.Ks. Jan Gronkiewicz swoją pracę duszpasterską rozpoczął od wikariatu w Grabowie nad Prosną. Z dniem 18 grudnia 1956 r. został przeniesiony na wikariat do parafii pw. św. Antoniego w Poznaniu Starołęce, gdzie proboszczem był ks. Lucjan Walter.

Od 15 czerwca 1970 r. objął w administrowanie parafię w Lutomiu, natomiast z dniem 2 lipca 1975 r. został administratorem parafii Stare Bojanowo. Miał też ks. Jan swoje ambicje naukowe. W dniu 31 marca 1970 r. otrzymał zgodę ks. arcybiskupa Baraniaka na zapisanie się na kurs licencjacki w Poznaniu; stopień licencjata uzyskał w dniu 8 czerwca 1973 r. W dniu 23 listopada 1977 r. otrzymał zgodę wikariusza kapitulnego ks. biskupa Mariana Przykuckiego na odbycie roku doktoranckiego na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W dniu 26 kwietnia 1982 r. zdobył stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa kanonicznego, na podstawie pracy: „Ustrój szpitalnictwa kościelnego w diecezji poznańskiej do początków XX wieku”.

Trapiły go też choroby. Dziekan śmigielski pismem z dnia 16 października 1978r. powiadamia Kurię, że Ks. Gronkiewicz zachorował na zawał serca i znalazł się w szpitalu przy ul. Lutyckiej w Poznaniu. Zawiadamia też o konieczności pobytu ks.Jana w sanatorium w Inowrocławiu oraz o tym, że po powrocie z sanatorium ks. Gronkiewicz przedstawił dziekanowi zwolnienie lekarskie na okres pół roku. W aktach personalnych ks. Jana Gronkiewicza jest jego pismo z tą samą datą do ks. abpa Stroby, z prośbą o przeniesienie w stan spoczynku. Dekret księdza arcybiskupa Stroby z dnia 14 marca 1983 r. przenosi Ks. Jana Gronkiewicza w stan spoczynku i wyraża zgodę na jego zamieszkanie w Domu Księży Emerytów w Poznaniu.

Po 19 latach przebywania w Domu Emerytów, ks. Jan Gronkiewicz zmarł w dniu 16 marca 2002 r. Pogrzeb odbył się na cmentarzu parafialnym w Obornikach Wlkp. w dniu 19 marca 2002 r. Pochowany został, zgodnie z życzeniem wyrażonym w testamencie, „obok grobu śp. ks. Henryka Pankowskiego, który mnie wspierał w czasie pobytu w Seminarium i był manuduktorem w czasie mojej Mszy św. prymicyjnej”. Uroczystości na cmentarzu poprzedziła Msza św. pogrzebowa w kościele pw. NMP Wniebowziętej, której przewodniczył ks. Biskup Zdzisław Fortuniak, kazanie zaś wygłosił ks. prob. Zbigniew Urny.

ks. Józef Garstka (1957 – 1975) 

Ksiądz Józef Garstka – ur. 27.01.1917 r. w Młynkowie, powiat Czarnków. Był synem Michała i Józefy z domu Kowal. Po ukończeniu w 1931 roku siedmiowydziałowej szkoły powszechnej w Młynkowie, wstąpił do Małego Seminarium Księży Misjonarzy w Ninie, które ukończył w 1938 roku. W czasie wojny został wraz z rodzicami wysiedlony, pracował m.in. jako ślusarz w fabryce Hipolita Cegielskiego w Poznaniu. W 1944 roku został internowany i wywieziony do obozu Baden w Niemczech.

Ks. Józef Garstka. Po powrocie do kraju w 1945 roku zgłosił się do Seminarium Duchownego. Lata 1945 – 1950 spędził w Poznaniu i Gnieźnie przygotowując się do kapłaństwa. Święcenia przyjął 19.-2.1950 roku w Poznaniu. Jako kapłan pracował na wikariatach: Bojanowie – Gołaszynie, Czarnymlesie, Zarzewie i Wierzbicy, Zbąszyniu, Murowanej Goślinie oraz Mokronosie.

Z dniem 01.07.1957 roku objął parafię w Starym Bojanowie, gdzie zyskał sympatię miejscowego społeczeństwa. Z inicjatywy ks. Józefa Garstki wykonano szereg prac w obydwu świątyniach. Dokonano m.in. zakupu nowych ławek i bielizny kościelnej oraz doprowadzono elektryczność do kościoła pw. Św. Bartłomieja i do probostwa. Poszerzono również cmentarz i założono wokół niego nowe ogrodzenie. Z jego inicjatywy wybudowano dom mieszkalny z dwoma mieszkaniami do kościelnego i organisty.

Z dniem 01.07.1975 roku ks. Józef Garstka został zwolniony z obowiązków proboszcza Ks. Józef Garstka. w Starym Bojanowie oraz otrzymał bezterminowy urlop zdrowotny. Na skutek podjętych starań powrócił do pracy duszpasterskiej i objął administrację parafii Psarskie. W 1980 roku ks. Józef Garstka poprosił o przeniesienie w stan spoczynku. Zwolniony został z dniem 01.07.1980 roku. Po przejściu na emeryturę zamieszkał początkowo w rodzinnym Młynkowie, a następnie przeniósł się do Orchowa. Zmarł nieoczekiwanie w szpitalu w Słupcy 02.06.1987 roku w 37 roku kapłaństwa.

ks. Józef Nowak (1951 – 1957)

ks. Julian Górecki (1947 – 1951)

ks. Tadeusz Mnichowski (1946 – 1947)

ks. Wacław Szurmiński (1945 – 1946)

ks. Stanisław Klemt (1921 – 1945)

Ksiądz Stanisław Klemt – ur. 16. 11.1866 r. w Obrze powiat Wolsztyn. Święcenia kapłańskie otrzymał 12.03.1892 r. zapewne w Gnieźnie. Od roku 1899 był proboszczem w Lginiu dekanat wschowski – był dziekanem. Gdy w 1920 roku powstała powojenna granica polsko – niemiecka, Lgiń pozostał w Niemczech leżąc przy samej granicy. Ks. Stanisław Klemt przeniósł się wtedy do Polski rok 1921 – stając się proboszczem w Starym Bojanowie. Ks Stanisław Klemt był dziekanem emerytowanym i II asesorem dekanatu śmigielskiego. Od roku 1936 był I asesorem dekanatu śmigielskiego. Ks. Proboszcz Stanisław Klemt zmarł na początku roku 1945 w nieustalonych okolicznościach. Artykuł pt. „Śmierć księdza Klemt” znajduje się [tutaj]

ks. Adalbertus Grühn (1905 – 1921)

Ksiądz Adalbertus Grühn – ur. 1875 roku wyświęcony 25.03.1902 r. Można przypuszczać, że w roku 1905 ks. Grühn objął probostwo w Starym Bojanowie. Mieszkał tu z siostrą Amandą do roku 1921. Gdy w roku 1920 powstała powojenna granica polsko – niemiecka ks. Grühn przeniósł się do Lginia, który pozostał w granicach Niemiec.