Jakże wielkie znaczenie mają powołania do kapłaństwa i do życia konsekrowanego dla wiecznego zbawienia ludzi! Bóg nieustannie objawia się jako Ojciec za pośrednictwem osób, które słowem i czynem, a czasem nawet męczeństwem poświadczają, że poświęciły się całkowicie służbie braciom . Wzorem dla każdego kapłana jest Jezus Dobry Pasterz, który przyszedł, aby świat miał życie i miał je w obfitości. Przed oczyma Dobrego Pasterza otwierają się niezmierzone horyzonty nowej ewangelizacji – św. Jan Paweł II.

Kapłaństwo jest przedłużeniem ramion Chrystusowych, błogosławiących, rozgrzeszających, jest ciągłym przepowiadaniem Chrystusowej nauki i uobecnianiem Jego Ofiary. Czynić to mogą jednak tylko powołani, przygotowani i wyświęceni przez Kościół. Powołanie jest łaską, która musi trafić na odpowiedni grunt, aby się przyjęła. Musi być otoczone szczególną troską, mieć odpowiednie środowisko rodzinne i towarzyskie, aby się rozwinęło. Musi być przez samego powołanego do służby strzeżone, aby nie zgasło. O tę szczególną atmosferę i klimat duchowy każe Kościół zabiegać rodzinom powołanych, a wszystkim wiernym każe się modlić o dobrych kapłanów i diakonów.

Istotą duszpasterstwa jest przyprowadzanie dzieci i młodzieży do Chrystusa, aby młodzi mogli odkryć, że Chrystus ma wobec każdego z nich konkretny plan miłości. To nie człowiek, to nie księża czy rodzice budzą powołania. Jedynym powołującym jest Chrystus.

Na przestrzeni wieków parafia nie tylko korzystała z pracy kapłanów, ale również dała Kościołowi swoich synów na służbę Bogu i ludziom. W latach trzydziestych dwaj bracia bliźniacy Marcin i Antoni Noskiewicze przyjęli we Włoszech święcenia kapłańskie i resztę swego życia poświęcili pracy misyjnej.

O. Kornel Antoni Noskiewicz urodził się 7 czerwca 1907 r. w miejscowości Wonieść. O. Kornel Antoni Noskiewicz – alumn Prowincji Matki Bożej Niepokalanej w Polsce. Rodzice jego Antoni i Katarzyna mieli 12 dzieci. Po ukończeniu VII klasy gimnazjum Klasycznego w Rogoźnie w roku 1929 zgłasza się do Franciszkańskiej Krucjaty Misyjnej i wyjeżdża do Włoch. Kończy w Asyżu Gimnazjum wstępne do nowicjatu, studiuje filozofię a w Osimo teologię. Święcenia kapłańskie otrzymuje w sierpniu 1935r. W latach 1937 – 1938 odbywa studia medyczno – misyjne. Do roku 1941 pracował w Szkole Specjalnej w Gravino, następnie w Seminarium w Asyżu i Langiana. W latach 1941 – 45 był pomocniczym Kapelanem wojskowym II dywizji Strzelców Pieszych ( 15 tys. żołnierzy) internowanych w Szwajcarii. Od 1945 – 1952 roku pełnił obowiązki Duszpasterza polonijnego w Belgii. Po roku 1952 wraca do Asyżu. W roku 1959 wraca do Polski przebywa początkowo w Lęborku, a następnie w Gdańsku.
Oprócz zwyczajnych zajęć w Kościele i w klasztorze O. Kornel poświęcił się konserwacji franciszkańskich zabytków sztuki. Był zawsze zajęty pracą, dużo czytał. O. Kornel zachorował na przełomie 1975/76 roku. Stan pogarszał się, przebywał w Akademii Lekarskiej w Gdańsku. Na życzenie rodziny przewieziono go z Gdańska do Starego Bojanowa do domu rodzinnego, gdzie tego samego dnia zakończył życie – 3 stycznia 1977 r.
Pogrzeb odbył się 7 stycznia 1977 roku w Koncelebrze 19 kapłanów, przewodniczył Wikariusz Prowincji o. Stanisław Frejlich. On też wygłosił Homilię żałobną. W ostatniej drodze śp. Kornela Noskiewicza towarzyszyło 22 Franciszkanów, kilku księży diecezjalnych i dużo wiernych Spoczął w grobie swoich rodziców.

O. Marcin Alojzy Noskiewicz urodził się 7 czerwca 1907r. w miejscowości Wonieść. Misjonarz, Duszpasterz Polonijny. O. Marcin Alojzy Noskiewicz ukończył szkoły w Wonieściu, Poznaniu oraz w Śremie 6 klas Gimnazjum Ogólnokształcącego. Do zakonu wstąpił w październiku 1925 r. Przez dwa lata nowicjatu przebywał we Lwowie, a następnie w Asyżu święcenia kapłańskie otrzymał 8 sierpnia 1933r. W roku 1934 wyjechał na misje do Chin, gdzie przebywał 14 lat. Krótki czas spędził w klasztorze w Brukseli. Za zgodą o. Generała podjął pracę kapłana duszpasterza wśród emigrantów z Polski, zamieszkał w Beverlo-Beringen roztaczając opieką religijną nad skupiskiem polonijnym. Praca ta trwała 30 lat od 1948 – 1978 toku. Zyskała mu wiele sympatii, uznania i przyjaciół. W roku 1978 przechodzi na emeryturę, dokucza mu zdrowie. Leczy się w Poznaniu i w Louivain, wakacje spędza w Starym Bojanowie. Stan zdrowia się pogarsza gwałtownie, mimo dalszego leczenia w szpitalach w Belgii. Na życzenie o. Marcina przewieziono go do Starego Bojanowa gdzie zmarł – 8 stycznia 1980r.
Pogrzeb odbył się 11 stycznia 1980 r. W zakonie przeżył 54 lata w kapłaństwie 45 lat i 5 miesięcy.

W trudnych dla Kościoła latach pięćdziesiątych Bóg powołał do swej służby braci Benona i Franciszka Schirmerów.

Ks. Benon Schirmer – ur. 1 stycznia 1932r. w Starym Bojanowie  z rodziców Franciszka i Weroniki. W miejscowej szkole pobierał naukę podstawową, którą ukończył pod kierunkiem świetnych nauczycieli w roku 1948. Do szkoły średniej uczęszczał w Chełmnie nad Wisłą. 1 października 1951 roku rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Olsztynie. Wyświęcony na kapłana 24.061956r. w Olsztynie. W latach 1958 – 1962 odbywa studia specjalistyczne na KUL w Lublinie. Po ukończeniu studiów pracuje w Warmińskim Seminarium Duchownym. Następnie pracował w Olsztynie przy parafii św. Józefa, a później jako administrator w Strużynie koło Morąga. Dnia 1.05.1965r. objął parafię w Sząbruku. Dnia 13.03.1977 r. rozpoczął duszpasterską posługę w Dywitach, a zakończył z dniem 31.06.2006r. przechodząc na emeryturę. W uznaniu zasług w pracy duszpasterskiej na rzecz parafii ks. Benon Schirmer został mianowany dn. 13.11.1990r. kapelanem Honorowym Ojca Świętego. Obecnie mieszka w miejscowości Kościan w woj. Wielkopolskim.

Kościół św. Teresy – Msza św. Prymicyjna ks. Brunona Schirmera

Ks. Franciszek Schirmer – ur. 29.06.1933r. w Starym Bojanowie z rodziców Franciszka i Weroniki. Szkołę podstawową ukończył w roku 1949. Do szkoły średniej uczęszczał we Wrocławiu, tam też wstąpił do WSD, które ukończył 15.06.1958r. Wikariuszem był w Strzelinie i we Wrocławiu: przy Katedrze i w parafiach Matki Bożej Częstochowskiej i św. Jadwigi. Proboszczem był w Wierzbinie koło Świdnicy, w Braszawicach koła Ząbkowic. a od roku 1977 był proboszczem w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Karpaczu. Ks. kan. Franciszek Schirmer zmarł 17 kwietnia 2017r., pochowany został na cmentarzu parafialnym w Kościanie.  

Ks. Mirosław Nowak – ur. 09.05.1960 r. w Starym Bojanowie w rodzinie Ludwika i Marii z domu Kasperska. Szkołę Podstawową ukończył w Starym Bojanowie, średnią w Kościanie. W latach 1980 – 1985 studiował w Poznaniu. Święcenia kapłańskie otrzymał 23.05.1985 r. z rąk Ks. Arcybiskupa Jerzego Stroby. Był wikariuszem w Krotoszynie, Kórniku, Poznaniu oraz Chodzieży. Pierwszą jego parafią od  1 października 1999r.  była Parafia pw. św. Marcina w Łaszczynie. Następnie od 1 lipca 2015r. do 30 czerwca 2017r. był proboszczem Parafii MB Królowej Rodzin w Borówcu. Obecnie jest proboszczem Parafii pw. św. Marcina w Starym Gostyniu.

Msza św. prymicyjna ks. Mirosława Nowaka, z prawej ks. Andrzej Szczeszyński

Najmłodszym kapłanem wywodzącym się z naszej parafii jest ks. Przemysław Sobol urodzony w rodzinie Marka i Janiny. Do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu wstąpił w roku 2012, święcenia kapłańskie otrzymał z rąk Księdza Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego 26 maja 2018r. Z dniem 1 lipca 2018r. został mianowany wikariuszem w parafii NMP Wniebowziętej w Zbąszyniu. Następnie był wikariuszem w parafiii pw.  św. Marcina i św. Wincentego Męczenika w Skórzewie od 25.08.2020r., później skierowany do pomocy duszpasterskiej w parafii św. Kazimierza w Jerce. Obecnie od 25 sierpnia 2022r. wikariusz w parafii św. Mikołaja w Lesznie. 

Msza św. prymicyjna ks. Przemysława Sobola, z prawej ks. Piotr Kufliński