1. „Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki jego!” (Łk 3, 4).

Tymi słowami, dzisiaj, w drugą niedzielę Adwentu, Ewangelia woła do naszego serca, aby powitać Pana, który przychodzi. Dzisiejsza liturgia przedstawia nam jako wzór tego wewnętrznego przygotowania surową postaci Jana Chrzciciela przebywającego na pustyni głoszącego i zapraszającego nas do nawrócenia.

Adwent szczególnie nadaje się do doświadczenia Bożej miłości, która zbawia. A szczególnie w sakramencie pojednania, ​​chrześcijanin może tego doświadczyć, odkrywając światło słowa Bożego, w prawdzie własnej istoty, doświadcza radości z nowo odkrytym samym sobą i z Bogiem.

2. Jan zapowiada przyjście Zbawiciela na pustyni. To miejsce przypomina również wiele poważnych współczesnych sytuacji: moralną i religijną obojętność, pogardę dla ludzkiego życia, które się rodzi, nienawiść rasową, przemoc, wojny i nietolerancję, wszystkie powodują pustynię niesprawiedliwości, bólu i rozpaczy.

W obliczu tej sytuacji, wierzący musi, jak Chrzciciel, musi zabrać głos, który głosi zbawienie Pana, w pełni przestrzegając Jego Ewangelię i dawać świadectwo by był widzialny w świecie.

3. W naszych czasach, to czas nowej ewangelizacji, jest pewne, że ​​chrześcijańscy rodzice powinni zwrócić szczególną uwagę na edukację swoich dzieci, aby być odważnymi świadkami Zbawiciela w dzisiejszym świecie. Są pierwszymi katechetami swoich dzieci, mogą łatwiej wzbudzić w nich swoistą miłość do słowa Bożego, a przez odpowiadające ich codzienne życie Ewangelii, zachęcając ich w swoich wyborach spójnych i hojnych, które są właściwe dla każdego prawdziwego ucznia Pańskiego.

św. JAN PAWEŁ II

Druga niedziela Adwentu – 04 grudnia 1994