Drodzy Bracia i Siostry,

1. W Ewangelii na tę piątą Niedzielę Wielkiego Postu Jezus ilustruje znaczenie jego śmierci za pomocą obrazu ziarna pszenicy, które umierając, przynosi plon obfity (J 12, 24).

Pomysł tej refleksji był podyktowany przez fakt, że wśród tłumów, które przyszły na spotkanie, gdy zbliżył się do Jerozolimy, byli też Grecy, którzy powiedzieli Apostołom: „My chcemy ujrzeć Jezusa” (J 12, 21). Tymi słowami stają się rzecznikami całej ludzkości, podkreślając uniwersalną wartość zbawienia oferowaną przez Chrystusa.

2. Chcemy ujrzeć Jezusa! Nawet dziś jest to krzyk ludzkości do uczniów Chrystusa, prosząc ich, aby pokazać swoje boskie oblicze w ich życiu i twórczości. Przyjmujemy to z drżeniem, wiedząc, jak mówi Apostoł Paweł, że nosimy skarb w naczyniach glinianych (2 Kor 4, 7). Wiemy, że historia chrześcijaństwa, choć bogata w świętości, rejestruje także wielką ludzką słabość. Rada zauważyła, że często jest to niekonsekwencja wierzących, co jest przeszkodą na drodze tych, którzy szukają Pana (por Gaudium et spes , n. 19). Dlatego właśnie droga do Kościoła trzeciego tysiąclecia musi być poważną droga nawrócenia, wysiłek odnowy osobistej i wspólnotowej w świetle Ewangelii. Wielki Jubileusz Roku 2000 może być tym i tylko tym. Więcej, można zobaczyć Chrystusa w naszym życiu i pokaże nam nieodpartą atrakcję, którą sam przepowiedział, kiedy mówił o jego śmierci na krzyżu: „A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie” (J 12, 32).

św. JAN PAWEŁ II

Niedziela, 16 marca 1997