Na pustyni diabeł kwestionował, że Jezus jest Synem Bożym, odwodził Go od misji powierzonej Mu przez Ojca. Pokusa to czas decyzji i wyboru, komu chcę oddać swoje serce, komu oddać pokłon. To także znak, że jestem na drodze zbawienia, bo bez walki nie można wejść do królestwa Bożego. Pokusa jeszcze nie jest grzechem, jednak dialog z pokusą jest już wystawianiem Boga na próbę. Wezwanie Ducha Świętego, Obrońcy, jest wejściem w moc pozwalającą odeprzeć kłamstwo i ułudę diabła. Jest ponowieniem zaufania Bogu i umocnieniem przekonania, że mój Bóg jest zwycięzcą. 

Pozwól mi, Panie, doświadczyć czasu pustyni, gdzie przemawiasz do mego serca. Nie dozwól mi jednak ulec pokusie, bym mógł współpracować z Tobą i wejść do Twojego królestwa.