Radujcie się, bo Bóg jest blisko

Drodzy Bracia i Siostry!

Teksty liturgiczne z tego okresu Adwentu ponawiają wezwanie, abyśmy żyli w oczekiwaniu Jezusa i czekali na Jego przyjście, abyśmy byli otwarci i gotowi na spotkanie z Nim. Czujna czujność, do której chrześcijanie są zawsze powołani, by praktykować w codziennym życiu, charakteryzuje się szczególnie w tym sezonie, w którym przygotowujemy się z radością do tajemnicy Bożego Narodzenia.

Liturgia tej niedzieli, zwana niedzielą ” Gaudete „, jest dla nas szczególnym zaproszeniem do radości, do czujności, która nie jest smutna, ale szczęśliwa. ” Gaudete in Domino semper „, św. Paweł napisał: „weselcie się zawsze w Panu” (Flp 4,4). Prawdziwa radość nie jest owocem „divertirsi” [dobrze się bawiąc] rozumianego w etymologicznym sensie słowa di-vertere (di-wersja), to znaczy, że uchyla się od zobowiązań życia i swoich obowiązków.

Prawdziwa radość związana jest z czymś głębszym. Oczywiście w zbyt często gorączkowym tempie codziennego życia ważne jest, aby znaleźć czas na odpoczynek i relaks, ale prawdziwa radość jest związana z naszą relacją z Bogiem. Ci, którzy spotkali Chrystusa w swoim życiu, odczuwają w sercach pogodę ducha i radość, których nie może od nich oderwać nikt i żadna sytuacja. Św. Augustyn rozumiał to bardzo dobrze; w dążeniu do prawdy, pokoju i radości, poszukując ich daremnie w wielu rzeczach, zakończył swymi sławnymi słowami: „a serce nasze niespokojne jest, aż spocznie w Bogu” ( Wyznania , I, 1, 1).

Prawdziwa radość nie jest jedynie przemijającym stanem umysłu lub czymś, co można osiągnąć własnym wysiłkiem; raczej jest darem, zrodzonym z spotkania z żywą Osobą Jezusa i, robiąc miejsce w nas samych, z powitania Ducha Świętego, który kieruje naszym życiem. Jest to zaproszenie Apostoła Pawła, który mówi: „Niech Bóg pokoju sam was całkowicie uświęca; i niech wasz duch, dusza i ciało będą zachowane w dobrym zdrowiu i nienaganności przy przyjściu Pana naszego Jezusa Chrystusa (1 Tes 5,23).

W tym okresie Adwentu umocnijmy nasze przekonanie, że Pan przyszedł do nas i nieustannie odnawia swoją pocieszającą, kochającą i radosną obecność. Powinniśmy mu ufać; jak mówi św. Augustyn, w świetle własnego doświadczenia: Pan jest bliżej nas niż my sami: ” wnętrze intimo meo et superior summo meo” („wyższe niż moje najwyższe i bardziej wewnętrzne niż moje najgłębsze ja”) ( Wyznania III, 6, 11).

Powierzmy naszą podróż Niepokalanej Dziewicy, której dusza jest wielbiona w Bogu, naszym Zbawicielu. Niech prowadzi nasze serca w radosnym oczekiwaniu przyjścia Jezusa, oczekiwania pełnego modlitwy i dobrych uczynków.

BENEDICT XVI

Plac Świętego Piotra 
Trzecia niedziela Adwentu – „Gaudete” niedziela , 11 grudnia 2011